Apollonia National Park

Park Narodowy Apollonia znajduje się na przylądku kurkar (wapiennym piaskowcu) od strony wybrzeża Herzliya. W parku znajduje się imponująca forteca Krzyżowców - stanowiąca romantyczne tło dla zakochanych par, a także ekscytujące miejsce, w którym dzieci mogą puścić wodze wyobraźni.

Fosa Rzymska nadmorska willa Twierdza Krzyżowców Ścieżka nadbrzeżna Piec szklany Meczet Sidna Ali Dom dinozaura

Interesujące miejsca w szczegółach:

Fosa miejska - południowa strona fosy miejskiej została odkryta w 1998 roku i pomaga nam oszacować wielkość oraz potęgę miasta w czasach Krzyżowców. W 1996 r. wykopano wschodnią bramę miejską, która nadal leży na terenie należącym do IMI (Przemysł Zbrojeniowy Izraela). Widać wyraźnie, że fosa wiedzie dalej poza odkopany teren i ma około 4,5 m głębokości.

Rzymska nadmorska willa - na początku lat 80. ubiegłego wieku została wykopana niewielka część rzymskiej willi, ale dopiero po intensywnych wykopaliskach w 1998 r. willę odkryto w całej okazałości. Rzymska willa z widokiem na morze pochodzi z I wieku ne i została zniszczona podczas trzęsienia ziemi w 118 roku ne. Twierdza Krzyżowców - budowa twierdzy datowana jest na 1241 r., a jej zniszczenie na 1265 r., kiedy miasto zostało zdobyte przez sułtana Mameluków, Baibarsa. Budynek twierdzy zbudowano w stylu podobnych fortec w południowej Anglii, co dowodzi, że jej architekt był Europejczykiem.

Twierdza ma trzy systemy umocnień: szeroką i głęboką fosę, pierwszą ścianę (szereg zewnętrznych fortyfikacji) i drugą ścianę oraz loch. Twierdzę zbudował Balian z Ibelin, władca Arsur, ale w 1261 r., na początku kampanii Baibarsa na ziemi Izraela. Wraz z całym miastem Apollonia przekazano ją pod kontrolę Rycerzy Zakonu Szpitalników. Baibars oblegał miasto przez 30 dni, a twierdzę przez kolejne trzy dni. U podnóża twierdzy znajduje się małe kotwicowisko, przy którym cumują łodzie.

Ścieżka przybrzeżna - od miejsca, w którym się rozdziela, ścieżka schodzi w kierunku rzymskiej willi, a następnie podąża za drogą muru miejskiego. Szlak ponownie dołącza do górnego szlaku na terenie kompleksu Tamarisk.

Szklany piec - szklany piec przy wejściu do parku był w użyciu w okresie bizantyjskim (VI wne).

Jak dotąd w okolicach Apollonii znaleziono 12 pieców i wygląda na to, że przemysł szklarski był jedną z najważniejszych gałęzi gospodarki miasta. Poprzez wypalanie w szczególnie wysokiej temperaturze (1100 ° C) w piecu szklarskim, surowiec, głównie krzemionkę znalezioną w piasku na plaży, zamieniano w arkusz surowego szkła o grubości 50 cm.

Po wypaleniu piec został rozmontowany, a więc używano go tylko do jednorazowego wypalania. Z ilości skorup wykrytych w pobliżu pieców można wywnioskować, że były one używane wielokrotnie do wytwarzania naczyń ceramicznych przed wypaleniem w nich szkła, po czym były porzucane i powstały nowe piece.

Meczet Sidna Ali - meczet Sidna Ali został zbudowany w 1481 roku i nazwany na cześć żołnierza Ali Ibn Alim (Al-Hasan ibn Ali), który według wiary muzułmańskiej padł w bitwie przeciwko Krzyżowcom w Apollonii w 1250 roku. Minaret meczetu wznosi się na wysokość 21 m.

Meczet został zbudowany przez Szamsa al-Dina, którego grób znajduje się w miejscowości Jaljulia. Meczet jest obecnie używany, a wstęp dozwolony jest tylko w skromnym stroju. Pomiędzy meczetem a klifem znajduje się starożytny cmentarz muzułmański, który jest zabytkiem, z nagrobkiem Sheikha Mansoura oraz wiele zaniedbanych szybów grobowych.

Dom dinozaurów - wydobywanie piaskowca z jaskiń stworzyło interesującą i tajemniczą strukturę. Została nazwana "Domem dinozaura", a Gmina Herzliya nadała jej status atrakcji turystycznej.

Dom Dinozaura przyciąga wielu zaciekawionych turystów i upiększa linię brzegową. Górna część konstrukcji znajduje się na granicy Parku Narodowego Apollonia, ale leży głównie na obszarze gminy Herzliya.

Punkt widokowy Tamarisk - z klifu z widokiem na morze, wybrzeże i twierdzę Krzyżowców.

Widok na morze z "Ławki zakochanych" - romantyczne miejsce na piknik.

Więzienie - z widokiem na morze z wieży na szczycie klifu. Punkt widokowy na znikającą zatokę.