The ‘floating path’ at the Spring House

Park narodowy wokół murów Jerozolimy - Miasto DawidaIzraelski Urząd ds.

Przyrody i Parków zaprasza na ekscytującą wycieczkę po Mieście Dawida, ożywiając świat Biblii. Spacer po tunelu Ezechiasza, jednym z architektonicznych cudów starożytnego świata, jest niezapomnianym przeżyciem.

Główne atrakcje:

3D reprezentacja historii Miasta DawidaObszar mieszkaniowy z okresu Pierwszej ŚwiątyniDom Źródła: Pokaz świetlny przedstawiający rekonstrukcję wieży i dawny widokStarożytny system wodny miasta DawidaTunel Ezechiasza - mokra wędrówka przez starożytny tunelPunkty widokoweBalkon widokowy w górnym punkcie obserwacyjnymDziałalność Urzędu ds. Przyrody i Parków Izraela ma na celu poprawę usług dla odwiedzających i zachowanie tego miejscaUrząd wybudował parking i toalety, przebieralnie i pole namiotowe. Zamontowano też znaki z ilustracjami i objaśnieniami audio, a także regularnie organizuje się wycieczki z przewodnikiem po Parku Narodowym. Urząd ustanowił także "pomosty obserwacyjne" nad miejscami historycznymi w Domu Źródła.

Jak się tu dostać:

W Jerozolimie idź do Bramy Dung, naprzeciwko której możesz skręcić w Drogę Maalot Ir David.

Informacje ogólne

Miasto Dawida to niewielkie wzgórze, południowe przedłużenie Góry Moria. Jest to starożytna część Jerozolimy, z której rozwinęło się historyczne miasto.

Trasa wycieczki

1. Górny Punkt Obserwacyjny

Wycieczka rozpoczyna się od holu wejściowego (dostępne). Rozpoczyna się w górnym punkcie obserwacyjnym, co pokazuje strategiczne znaczenie wzgórza miasta Jebus, znanego później jako Miasto Dawida. Chociaż otoczone było wyższymi wzgórzami - Góra Syjon, Wzgórze Świątynne i Góra Oliwna - chronią one głęboki kanał strumienia Cedron na wschodzie oraz małą dolinę znaną pod nazwą "HaGai" (kontynuacja Ulicy HaGai na Starym Mieście) na zachodzie. U podnóża wzgórza znajduje się źródło Gihon, które samo w sobie było ważnym aspektem dot. budowy osady na wzgórzu. 

Górny punkt obserwacyjny znajduje się na dachu hali, w której wyświetlana jest prezentacja 3D - 15-minutowego filmu o historii Miasta Dawida. Do hali można również wejść. 

Z górnego punktu obserwacyjnego wrócisz do strefy wejściowej. Żelazna krata pokrywa pozostałości budynków odkrytych podczas wykopalisk, a prowadzą do nich schody. Możliwe, że na tym obszarze znajdowała się twierdza Kananejczyków, a później pałac królewski, a obok "górny dziedziniec" wspomniany w Biblii. 

Wycieczka piesza prowadzi do punktu widokowego w ogromnej ścianie nośnej. Następną stacją jest pawilon u podnóża ściany, który wygląda na obszar mieszkalny znany wcześniej jako obszar G.

2. Obszar mieszkalny (obszar G)

Z pawilonu widać wschodnią stronę muru Miasta Dawida. Na południowej części zbocza można zobaczyć wieżę zbudowaną z dużych kamieni. To wieża z późniejszego okresu Hasmonean. Duża, stopniowana ściana nad dzielnicą była prawdopodobnie przeznaczona do podpierania budynków ponad nią. 

Cztery filary, dwa niskie i dwa wysokie, oznaczają lokalizację "Domu Ahiela" - domu o "czteropokojowej" charakterystycznej dla wczesnego okresu izraelskiego. Nazwa domu pochodzi od znalezionych w nim ostraconów (odłamków ceramiki z napisami), które nosiły nazwę Ahiel. Wschodnia część domu została rozmontowana podczas wykopalisk, aby móc spróbować odkryć dodatkowe znaleziska pod podłogą. Metalowe słupki wskazują na zrekonstruowaną część domu. 

Kwadratowy głaz z okrągłym wgłębieniem pośrodku leży po prawej stronie Beit Ahiel. Jest to toaleta. Na północ od tego miejsca odkryto "spalony pokój", w którym znajdowały się pozostałości drewnianych mebli z czasów Pierwszej Świątyni oraz dziesiątki grotów strzał, świadczące o zaciętej bitwie, która miała tu miejsce z Babilończykami. 

Na tym terenie znaleziono 51 pieczęci (bullae) z biblijnymi imionami. Jedno z nich było podpisane Gemarayahu Ben Shafan. Biblijny Gemarayahu był pisarzem w czasach króla Jehojakima. Wiadomo, że jego ojciec Shafan i syn Micheasz również byli pisarzami na królewskim dworze. Te bullae używane były do podpisywania oficjalnych dokumentów, tak jak obecnie pieczęci z wosku.

3. System wodociągów

28-metrowy skośny tunel schodzi do naturalnego komina, którym woda trafiała na dno tunelu. Charles Warren z Brytyjskiego Funduszu Eksploracji Palestyny, wszedł do tego szybu w 1867 roku i od tego czasu znany jest on jako Szyb Warrena. 

Opinie co do tego, do czego ten szyb służył, są podzielone. Obecnie uważa się, że ​​nie służył on w żadnym konkretnego celu i w rzeczywistości był naturalnym kominem. Podłoga tunelu kananejskiego znajdowała się wyżej niż obecnie i zakrywała otwór komina tak, że nikt o tym nie wiedział. Tunel kananejski doprowadził wodę do basenu zbiorczego zbudowanego poza murami kananejskimi, a chroniły go oddzielne fortyfikacje. 

Forteca Kanaanejczyków u źródła została odkryta w całej okazałości. Były to wielkie fortyfikacje, które chroniły główne źródło wody miasta Kanaanejczyków, a także samo miasto w czasach królów Izraela i Judei. Powyżej dzisiejszej wystawy archeologicznej znajduje się system ścieżek przepływu i nowatorskie ilustracje.

Tunel Kananejczyków pozostawał zapomniany przez około 1000 lat, aż do VIII wieku pne, kiedy został pogłębiony i odkryto szyb. Minęły lata, system wodny został opuszczony, a tunel wypełnił się brudem. W końcu archeolodzy ponownie odkryli szyb i zbadali, do czego mógł służyć. 

Trasa przejdzie przez basen Kananejczyków poza mury miejskie, zejdzie do pozostałości fortyfikacji, które go chroniły i dotrze do powierzchni skały. U podnóża tej powierzchni wypływają wody Źródła Gihona, ale tutaj jest ono niewidoczne. Przewodnicy lubią hipotezę, że na tej skale został koronowany Salomon. W tym celu opierają się na wersecie biblijnym opisującym ceremonię: "I sprawili, że Salomon jechał na mule króla Dawida i zawieźli go do Gichon."

Gichon wypływa poza mury Miasta Dawida, a w czasie wojen było niebezpiecznym słabym punktem. Aby rozwiązać ten problem, Hezekiah wymyślił imponujący system wodociągowy do transportu wody ze źródła przez podziemny tunel do basenu zbiorczego wewnątrz granic miasta, który jest Basenem Siloam. Ludzie Ezechiasza wykopali tunel o długości 536 m. Było to znakomite osiągnięcie inżynieryjne, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że różnica wysokości między źródłem a basenem wynosi zaledwie 33 cm. Zgodnie z biblijnym opisem i inskrypcją znalezioną wewnątrz tunelu, kamieniarze kopali tak, aby spotkać się na środku drogi, a fakt ten sprawia, że ​​to osiągnięcie jest jeszcze bardziej imponujące. 

Obok źródła możesz przejść przez tunel i iść prosto do Basenu Siloam. Woda jest zimna i osiąga maksymalną głębokość 70 cm. Spacer przez tunel zajmuje około 20 minut. 

Do basenu Siloam można dotrzeć dwoma innymi (suchymi) drogami: jednym ze sposobów jest Kanał Kananejski, który, jak się wydaje, doprowadzał wodę do basenu zbiorczego na południu miasta, a także do gospodarstw rolnych przy potoku Cedron. Część kanału jest ociosanym tunelem, a inna część zbudowana jest z dużych kamieni (tunel Hezekiah odprowadzał wodę z tunelu Kanaanejczyków i zastąpił go). Innym sposobem jest spacer wzdłuż promenady i dotarcie do Basenu Siloam górą. Część Basenu Siloam, którą można zobaczyć dzisiaj, została zbudowana w czasach Drugiej Świątyni, podobnie jak część utwardzonej drogi prowadzącej w dół do basenu z obszaru Wzgórza Świątynnego poprzez "HaGai".

Tu kończy się trasa. Możesz wrócić do wejścia drogą asfaltową.