Archeologia i historia
Na szczycie wzgórza znajdują się szczątki gospodarstwa krzyżowców z XII wieku naszej ery, gospodarstwo prawdopodobnie zostało założone przez europejskiego arystokratę Johannesa Guttmanna, znanego jako właściciela najszybszego konia w królestwie, który mino tego został schwytany przez Muzułmanów.
Jego rodzina musiała sprzedać posiadłość w Bayt 'Itab bazylice świętego grobu, aby uwolnić go z niewoli.
Budynek, który był dobrze ufortyfikowany, zbudowano na wzgórzu o wysokości 665 metrów. Wzgórze miało strategiczne znaczenie, ponieważ z budynku głównego roztaczał się widok na całą okolicę i ścieżkę rzymską wiodącą z Doliny HaEla do Jerozolimy. W późniejszym okresie powstała tutaj arabska wioska o nazwie Bayt 'Itab. Była tu ona również w czasie Mandatu Brytyjskiego.
Na południowym zachodzie zasadzono drzewa eukaliptusowe na tle krajobrazu naturalnego lasu.
Drzewa zasadziła armia brytyjska w okresie brytyjskim, na drodze z Emek Ha'Ela do Bayt 'Itab, które służyły jako miejsce przystanku na odpoczynek dla żołnierzy brytyjskich. Jako część operacji Ha-har podczas wojny o niepodległość, arabska wioska Bayt Itab została opuszczona. Na wzgórzu porozrzucane są pozostałości po wiosce arabskiej, tarasy, sad z drzew migdałowych, figowców, granatów i inne.
Z dachu budynku można podziwiać panoramiczny widok 360 stopni na równinę przybrzeżną i wzgórza Jerozolimy, moszawę Bar Giora i Nes Harim, „potwora” - budowę w Ramat Beit Shemesh, w wyniku której zniszczeniu uległo wiele hektarów naturalnego lasu, oraz stary Beit Shemesh. Wewnątrz budynku, pod dachem stanowiska obserwacyjnego zachowała się sala jadalna krzyżowców, zwana „refektarzem”.